Good day, everything! Admin. Paki hide lang aning identity kay sa ako tawon ning iyaan.
2014, sa dihang ge introduce sa akong mga classmates ang RPW (Role Play World). Mura rani siyag dummy account. Ug famous kaayo ang lines dinhi na "fake world, real feelings".
Kani laging NBSB ta. Niya ang atong mga best friends naa nay mga uyab unya ikaw nalang ang nagpabiling single. So, mangita jd kag imoha.
Naghimo ko ug account ug tuod man pila adlaw naay ni pop up na message sa akoang messenger. Iyang name gedala kay si Miguel Fawn.
Siya: Hi? May ka RS (Relationship) ka na. Puwedeng tayo nalang dalawa?
Me: Po? Seryoso ka? Baka naman may iba kang ka RS. Ayaw ko maging kabit. Hahahaha.
Nag-ilaila mi ug didto nako nahibaw-an na taga Cavite, Manila siya. Ato nga time bawal ka mag sent² ug mga original pictures nimo. Mao nay Golden Rule sauna sa RPW pero siya sige lang siya'g sent² ug guys, motoo mog sa dili. Dili jd nimo ma deny na hitsuraan siya. Puti, taas ug ilong, naka brace, ug naka iphone. Iphone palang daan. Datu na jd.
Pareha pod diay nako. NBSB siya. Days, months, years have passed. Walay nag-usab sa amoa. Mao japun ang tanan. Hangtud nga niabot ang adlaw na akong gekahadlokan. Nangayo na siyang Original Picture (OP) nako. Kulba kaayo. Gwapo siya ug ako. Gwapa sa wala pa nauso ang tawo. Putla kaayo akong ngabil. Panit na chocolate brown ug taas ug buhok.
Nagduha-duha ko paghatag sa akoang picture pero nakaingon kos akong self na I'm being unfair to him. So, nag sent ko niya. Picture na natural ra jd kaayo. Wala'y filter. Katag kaayo akong kilay. Dako ug agtang. Naay bugas ang nawong.
Paghuman nakog sent sa picture nako. Ni out ko. Pila ko ka days na inactive kay maulaw ko niya. Basin inig abli nakog balik blocked nako ug sa ubos sa among conversation naay nakasulat na "you can't reply to this conversation".
Ato na time, may feelings nako niya. Dili tungod kay naa na niya ang tanan kundi siya ra ang tawo na naghatag nakog pagmahal na bisan sa akong pamilya wala nako matagamtami. Abi nakog CRUSH lang akong feelings niya pero na turned into LOVE.
I never told him about my feelings towards him. I'm afraid that if I confessed, I lost him. I don't want that to happen. He's the only person who cares about me. He's the only person who showed me that I am not ugly. I'm pretty in my own little way. I'm unique. He keeps on telling me everyday that I am pretty. I should be proud of myself. I should accept that I had everything that no one could ever do.
2 weeks ang nilabay, pero murag wala nako naanad na dili siya kaistorya. Murag dili komplete akong adlaw kung dili nako madungog ang iyang tingog. He always sent me VM's gusto unta niyang makipag VC nako pero dili ko. Ug nakasabot raman pd siya. Maong wala nako naanad na wala siya.
Ug tuod man geopen nako ang akong account ug didto nakahilak kos akong nabasa. Halos tanan nakong gc na geapilan sa RPW. Nangita nako. Asa na daw ko? Kung gusto pa daw ko na dili e kick out, mag open nako. Ug daghan pa. Pero usa ra ang akong gepangita, ang iyang message. Active 2 minutes ago ang naka butang.
Grabe akong hilak. Nganong wala man nako paabota ug basaha ang iyahang reply sa picture na akong ge sent? Nganong ni out man ko? Nganong gepalabi man nako ang kahadlok? Gebasa nako tanan iyang message.
"Ang ganda mo."
"Wala ka dapat ikahiya, maganda ka"
"Mas lalo tuloy akong na in love sayo ng husto."
"Oy, nag-out ka."
"Nahihiya ka ba?"
"Huwag kang mahiya. Kahit ano pang hitsura mo mahal kita."
"Oy, ilang araw kanang di online 😭"
"Na miss kita."
"Please kapag online ka at nag open ka ng account mo. Message mo ko. Maghihintay ako. Mahal kita. Matagal na"
Wa ko kasabot unsa akong bation. Wa ko ga expect na our feelings are mutual. Abi nako dili siya magkagusto sa akoa. Gwapo siya unya ako.
Nag message dayon ko niya. Nag typing pako pero nikalit lang ug ring akong messenger. Nanawag siya. Grabe akong kulba. Nag panic nako kung unsa na akong hitsura. Bag-oh lang raba ko nanglaba.
Ge answer nako iyang call. Video Call. Wala mi tingog. Igo lang mi nagtinutukay. Sa akong hunahuna. Ka suwerte nako kung mauyab ni nakong tawhana. Naa na niya tanan. Pero kabalo kong RPW rani. Joke² lang ning iyaha.
3O seconds, ako ang unang ni tingog. Wala niya geputol ang iyang panan-aw sa akoa. Mura bag ako ra ang naa sulod sa iyang mata. Bisag nadungog nako sa background na getawag siya'g sir sa ilang maid. Makaingon kog maid to kay based sa gesul-ot sa babaye. Wala niya ge mind. Sa ako lang iyang focus.
"Magtitigan nalang ba tayo dito, Mig-"
"Matthew Jayson Gonzales"
Na shocked ko. Kinsa mana si Matthew Jayson Gonzales? Mangutana na unta ko kung kinsa na pero siya na mismo ang nitubag
"Yan ang totoo kung pangalan. 19 years old. Studying SISC. Southville International School and Colleges."
"Ano bang pinagsasabi mo? Di ko naman tinanong kung sino ka."
"Para naman malaman mo na seryoso ako. Mahal kita. Matagal na. Kung ang rason mo kung bakit dalawang linggo kang nawala, di ka man lang nagsabi kung bakit ay ang tingin mo sakin hindi ako seryoso sayo. Seryoso ako. Mahal kita. Di mo ba napapansin na? Palibhasa kasi manhid ka."
Naminaw lang ko niya. Bahalag maruhot akong GIGA50 na load basta ge kilig ko. Nagtan-aw lang ko. Naminaw. Gedama ang iyang gepanulti.
"Ano? Wala ka bang sasabihin after I confessed? Okay lang kung hindi mo ko mahalin pabalik. Ano lang ba 'to di ba? RPW lang. Pekeng mundo."
"Hindi mo ko kilala, Miguel or should I say Matthew Jayson Gonzales. Whatever your name is. I don't care. We don't know each other. I'm sure if trip mo lang ba 'to. O di kaya dare lang ng mga friends mo dito sa RPW na sabihin mo 'to."
Daghan pa unta ko'g isulti pero ni text na nako ang smart. 50 mb nalang daw ang nahibilin. Ako nalang siyang ge chatan niadto kos chrome akong geopen akong Real Account ge search nako ang iyang real name. I was disappointed. Wala koy ma search. Ge tripan rako niya.
Wala nako tuyuang magduda niya. Wala jd koy ma search. Wala. Trip ra ang tanan. Niadto kos messenger ako siyang ge chatan.
"Totoo mo ba talagang pangalan yan? Bakit yung nag search ako ng name mo walang lumabas? Trip mo lang di ba? Tigilan mo na ang pantitrip sa akin kung ayaw mong e blocked kita at ayaw nang kausapin, Miguel. Kahit anong pangalan mo wala akong pakialam."
"Mahal, wala akong Facebook. IG lang ang meron ako. Search mo. Gawa ka muna IG para makita mo ka gwapohan ko. Aalis lang muna ako sandali. Nandidito sina lolo at lola galing California. Kailangan ko silang pakisamahan. I love you. Kahit wala ng I love you too. Okay lang. Magkakaroon din naman ako soon. Ingat ka. Search mo hah. Send ko sayo. Titigan mo lang hanggang sa ma-in-love ka."
"Kapal ng mukha mo."
Gedali-dali nakog search iyang name sa IG ug didto. Akong nakita ang tanan. Iyahang family. Iyang igsuon babaye. Iyang mama ug papa.
Pila ka months ang nilabay, gesugot na nako siya. Kinsa ba guy dili di ba? Halos kada adlaw ipakita niya na mahal ka niya. Kung wala koy load naa siya mo load sa akoa. Dagko raba. GIGASURF99. Bisag unsaon nako ug ingon niya na ayaw nalang pero masuko siya. Sige nalang advantage na pod na nako na siya ang mo load kay aron maka tigom ko ug kuwarta para naa koy ikapalit ug regalo ni mama. Inig birthday niya.
Pila nalang ka months SINULOG na. Miangkat si mama ug tubig para ibaligya inig SINULOG. Nag VC mi ni Miguel or Matthew na nagplano ang iyang whole family na mo tan-aw ug SINULOG ug gusto siya na magkita mi.
Ni uyon pod ko. Naay scheduled ang pagtinda nako ug tubig M-W-F ako ang mo tinda the rest sila nang mama. Pagkagabie ana nag chat nalang me kay naa naman akong kuya gikan trabaho. Construction worker akong kuya ug stay in siya adto. Grabeng antos nako na di kadungog ug kakita niya. Nananghid siya na pila siya ka days na di mag online. Sabot rapd ko. Busy man pod ug tinda ug tubig.
FF. Sinulog na. Daghan na kaayong tawo. Akong puwesto kay gilid sa may Port San Pedro. Daghan ang namalit sa akoa ug wala nako kabantay na naa na diay nitupad sa akoa. Nag itom ug T-shirt. Naka jeans ug may black cap. Abi nakog nipasilong ra siya kay naa man koy dakong payong aron iwas init maitom kog samot.
Pila siya ka minutes nga naglingkod adto. Niduol akong manghud dala akong paniudto. Wala na kaayo'y tawon. Nangaon na. Pero ang tawo ganina na naas akong tapad. Nibarog. Gesundan nakog tan-aw kung asa siya paingon. Didto siya sa usa ka pundok na pamilya. Nag-istoryahanay. Getudlo pa sa maong lalaki ang akong nahimutangan. Sa akong hunahuna na ari lang siya maghulat nila ug mopasilong lang sa.
Humana kog kaon. Naghunaw nako. Niduol ang maong lalaki nako. At this time, wala na siyay cap. Sa ako lang siyang direction paingon ug familiar kaayo nako iyang nawong ug sa dihang duol na siya. Kalit lang nakong nabugwak akong geinom na tubig.
"Tapos ka na palang kumain, mahal. Di mo man lang ako hinintay. Ang init pa dito. Mabuti nalang may payong ka. Malapit na maubos ang paninda mo. Baka puwede mo akong samahang kumain. Gutom na gutom na talaga ako, mahal."
Na shocked ko. Wala nako kapug-ngi akong gebati. Nakalit nako siya'g gakos bahalag wala pakoy tarung panghunaw. Bahalag ang kamot nako bahong inon-onon basta ang importante makagakos lang ko niya. Wa ko kasabot sa akong gibati.
Gegakos pod ko niyag balik. Wala nami paki sa mga tawo na nangagi. Basa na kaayo iyang branded na t-shirt sa akong mga luha. Tears of joy. Ang tanang kamingaw na akong gebati, nahanaw tungod naa na siya sa akong atubangan.
Nagkuha siya'g panyo sa iyang bulsa ug iyang ge trapohan ang mga luha sa akong mga mata. Diha nako naka realize na gikan kos init. Buot pasabot baho kaayo ko. Basin basa na kaayo ning akong ilok unya manimaho lisod na. First meet up raba ni's akong my loves. Dapat gwapa ko pero unsaon man nia naman ni. Naa naman siya. Gepaak nako akong ngabil basin gadamgo rako.
"Sabihin mo sa akin nanaginip ba ako? Kung nanaginip lang sana'y huwag na akong magising."
"Sira! Totoo 'to, Mahal. This is not a dream. It's me. It's me, Mi Amoré. Look into my eyes."
Tinuod jd diay na nia siya sa akong atubangan. Gegakos nako siyag hugot. Gakos na puno sa pagmahal. Nikalas ko sa iyang gakos ug nahimuot ko kay nitingog iyang tiyan. Wala paman diay ni kaon akong mahal. Basin ug mapasmo ni.
"Halika, punta tayo sa may Jollibee. Hindi ka pa kumain. Kung alam ko lang sana na ikaw 'yong nasa tabi ko edi sana makakain ka."
"Sorry na po. I was amazed to see how hardworking my sweetheart is. I'm so lucky to have you in my life."
Gekilig ko pero wala nako gepangita niya. Getextsan nako akong manghud na lalaki na ako lang ibilin sa may guard house ang mga ice bucket. Unya nako hapon uli. May kitaon lang ko. Pero ang tinuod si Matthew akong kuyog. Tuod man, ako siyang gedala sa Jollibee. Siya ra akong ge pa order. Nangita lang kog kalingkuran may nalang gani kay naay bakante.
Gusto unta niya na mag order para sa akoa pero mana kog kaon. Lami ta ang Jollibee pero maulaw ko mo kaon kay basta gani lami na mga pagkain. Dako jd kaayo kog kaon pero daot japun. Ambot ba aning lawasa. Sumpa siguro ani.
Samtang nagkaon siya. Nakig storya ko niya. Getutokan lang nako siya samtang gakaon. Abi nakog sa Video Call rani siya gwapo pero sa personal pwera buyag. Gwapo man. Nganong nauyab paman ko niya? Opposite kaayo mi.
"Baka naman, matunaw ako niyan, mahal. Hintayin mo ko. Kapag tapos na ako kumain titigin mo lang ako hanggang sa magsawa ka. Sayo lang naman ako."
"Che! Di kita tinitigan no! Yung taong nasa likod mo, tiningnan ko."
Nitan-aw pod tawon siya. Kalooy nadamay pang inosente. Nag smile rako pero siya nangunot ang agtang. Bisag unsaon ning tawhana. Mo smile, gwapo. Mangunot ang agtang, gwapo japun. Malala nani iyang tama sa akoa ba. Tabang lord!
"Hay, pamilya mo ba ang kausap mo kanina, Mat? Bakit mas pinili mong sumama sa akin kesa sa kanila? Baka magtampo sila sayo o magalit sa akin? Ayaw ko mangyari 'yon. Di ko pa nga nakilala family mo. Bad record na agad ako sa kanila."
"Ha ha ha, don't worry, mahal. They knew you. Trust me, mahal. You don't have to worry about them."
"How did they know me? Don't tell me, sinabi mo sa kanila ang tungkol sa'tin."
"Uhuh!"
"Mahal naman! Nakakahiya! Nakita ba nila ako?"
He just laughed. Paghuman niyag kaon nanggawas nami. May nalang gani nabagay ra sa iyang gesuot ang akong gesuot pod. Naka jeans ko ug t-shit na naay imprinta na I LOVE CEBU. Holding Hands While Walking me'ng duha. Ge feel nako ang moments kay basin inig ka ugma wala nani. Pagtan-aw nakos side mirror sa usa ka sakyanan na naka parking. Nisiga akong mga mata. Kalkag kaayo kog buhok. Murag wakwak. Jusko! Mao diay na gepanan-aw kos mga tawo didto sa Jollibee.
Nakahunong kog ahat. Nahunong pod siya. Nagkatawa lang siya nga nagtan-aw namo. Siya na ang nagtarong sa akong buhok. Naa may nanindag sudlay sa daplin nipalit siya ug iya kong ge sudlayan. Daghan tawo nanan-aw sa amoa. Pero siya way pake. Ang paypay na akong gedala nakalit nakog tabon sa akong nawong.
Nibahakhak rag katawa ang amaw. Nanuroy mi. Siya ang nibayad. Ako ta ang mobayad sa akoang gepamalit pero siya ang ni insist na siya ang mobayad tanan. Sana ol. Mayaman.
FF. Humana ang SINULOG. Gusto unta nako na hangyoon ang panahon na maytag e extend pa ang SINULOG gusto pa nako makauban si Matthew pero impossible na kaayo. Nitawag siya kay naa man siya'y number nako. Since, dako kaayog ginansiya si mama sa tubig getugtan ko niyang magliwaliw. Ana ko na adto kog Emall kay naa koy paliton pero ang tinuod naa didto nagpaabot si Matthew nako.
Niana siya na before sila mobalik sa Manila. Gusto niyang ipailaila ko sa iyang family. Sakay sa ilang ge rent na car didto mis condo kung asa sila nag stay sa iyang whole fam. Dapit sa may Ayala. Grabe akong kakulba. Nanudlay kog tarung. Nag dress ko ug doll shoes na may ribbon sa tunga.
Pag-abot nami. Nigunit kos iyang bukton sa kakulba. Nangluspad nako. Saba kaayo ang condo. Daghan kaayong tawo. May tulo ka batang lalaki, kambal. Sa sofa naay naggunit ug mga cellphone. Sa center table may mga wine. Nahunong sila sa ilang gebuhat pagkakita nila namong duha ni Mat. They were all shocked. I was very nervous and I couldn't find any words to say. Bugnaw na kaayo ko. Basin dili sila ganahan nako. Nibarog ang tigulang na lalaki.
"Matthew, hijo, who is this beautiful maiden?"
Wow! Beautiful maiden daw. Ayaw ana please. Geingnan nakong Matthew ana. Ganina pa. Ni smile nako ang tigulang na lalaki ug ge hug niya si Mat.
"Good afternoon, everyone. May I have your attention, please. This is my girlfriend."
"Hello po! Good afternoon! Nice to meet you all!
Hilom kaayo. Ang music ra ang nagtingog. Abi nakog dili sila ganahan nako pero nakita nako ang ilang genuine smile.
"Welcome to the family, Ms. Ikaw pala 'yong palaging bukambibig ng pinsan ko. Maganda ka pala sa personal."
Bilib na jd ko aning Matthew ba. Jusko! Maytag dili kaayo dugyot akong nawong na iyang gepangita sa iyang pamilya. Patay jd ka nako, Mat ba? Bantay ka lang.
Nagka get along with all family jd ang peg ang nahitabo didto sa condo. Nahibaw-an nako na usa diay ka nurse iyang mama sa St. Luke Medical Center ug ang iyang papa usa ka engineer nga tua nag based sa Singapore ug ang nakapait may lain na kining pamilya.
His parents are separated when he was 12 years old. Naminyo ug usab iyang papa didto sa Singapore. Iyang duha ka manghud na lalaki tua na didto nagdako. Mouli lang diri sa Philippines during summer classes nila didto. While siya ug ang iyang duha ka manghud nga babaye naa diri sa Pilipinas. Gusto unta daw sa ilang papa na kuhaon sila pero dili mosugot iyang papa. Enough na daw na tua didto sa kamot sa iyang amahan ang duha niya ka manghud.
Alas 3 sa hapon, nananghid ko nila na mouli nako kay ge text san nakos akong ate. Dili pa unta ko nila papaulion kay padunganon ko nilag kaon. Sila na daw bahala na makig istorya sa akong ate or kay mama ba pero ako na mismo ang nihangyo na dili lang. I know how strict ny parents are. If they found out about my relationship with Matthew dako jung gubot ang mahitabo.
Gehatud ko ni Mat. Hilom kaayo mi na ning biyahe. Wala bisag usa ang nitingog sa amoa. Wala ko kabalo unsa ang naa sa iyang hunahuna. Wala rapod ko.
Ako lang siyang ge ingnan na e parking lang ang sakyanan sa may La Nueva. Ako siyang gedala sa SRP. Nanglingkod mi sa bato. Daghan kaayong mga bata ang nangaligo sa dagat.
May mga bata sd ang nanglimos. Getagaan nakog 20 ug gepun-an ni Mat ug 500. Na shocked ko. Pero naluoy kos bata. Gesundan namog tan-aw ang bata ug nakita nako na nipalit kinig fish ball ug gihatag sa iyang tulo ka manghud. Worth it ang among gehatag.
Sa kabugnaw sa hangin dala sa huyuhoy sa dagat, hilom ra kaayo mi. Niakbay siya nako ug iya kong gepasandig sa iyang abaga. Kalami sa feeling maytag forever nani. Maytag hangtud sa hangtud na walay makaputol.
"Masaya ka ba?"
"Masayang masaya, mahal. I never thought that this day would come. Akala ko hanggang RPW lang ang lahat. Mahal, bakit ako? Bakit ako na malayo sa agwat ng buhay niyo? Bakit ako na walang wala sa kalingkingan ng mga babaeng nagkakandarapa sa lugar niyo o sa paaralan mo lang?"
"Bakit ikaw? Mahal kita. Ikaw ang isinisigaw ng puso ko. Marami nga'ng mga babae sa Manila pero walang wala sila sayo? Mahal, anong silbi ng babaeng puro make up nalang ang inaatupag kung di naman marunong sa gawaing bahay? Mahal, I'm sorry pero matagal na ako dito sa Cebu. Sinusundan kita. Anong silbi ng pera ko kung hindi ko mapupuntahan ang babaeng mahal ko? Mahal na mahal kita. Tandaan mo yan. Isaksak mo sa puso at isipan mo na mahal na mahal kita."
Days had passed, nibalik sa Manila ang pamilya ni Matthew. Gemingaw na kaayo ko niya. Gusto unta niyang magpabilin diri pero ting klase na. Di ko gusto na makaundang siya'g ahat tungod nako. Daghan siyag pangandoy di ko gusto mobabag.
LDR is not easy. Naay times na magduda ka basta di na siya ka reply. Naay times makita nako sa IG story niya ang mga ka study buddy. Naay babaye. Gwapa. Pero gepasalig niya na ako lang ug wala nay lain pa. I keep his words. Wala nako nag RP. Sa IG naming duha may communicate. Gepahunong nako niyang RP kay basin daw makakita kog lain ug ilisan siya.
Makatawa nalang ko maghunahuna. Basin ako iyang ilisan. Gwapa raba ko sa katong wala pa nauso ang tawo.
2 years and 2 months nami. Lipay kaayo ko kay wala japon siya nag-usab. Bisag naghimo silag thesis, mo informed siya nako and I was happy with that. I trusted him.
August 2016, niabot ang bagyo sa akong kinabuhi. Nagkasakit akong papa. Si mama ug si Kuya nalang ang nanginabuhi sa amoa. Osteoporosis ang sakit ni papa. Halos nahurot tanan tinigom ni mama tungod sa hospital bills ni papa. Dili na kalakaw si papa. Bedridden na siya. Dili na makaya ang bayranan. Nag-abang pami. Ug naa pa jd dako utang akong mama ug kailangan na bayaran. Dili na makaya.
Niundang ko. Wala nako sultihi si Matthew sa tanan. Hapit na ilang exam ug di ko ganahan na makasamok ko niya. Naa rako sa balay nag-atiman ni papa. Wala koy gawas-gawas. Inig lili nakos bintanaan ang mga estudyante nag-uniform na. Suya kaayo ko.
I need to sacrifice for my family. Akong manghud ang ni continue. Naa japun mi communication ni Matthew. Lipay kaayo niyang gebalita sa akoa na naka pasar siya sa ilang exam of course! Bright si Mat. Dean Lister siya.
Wala nako gepahalata sa iyaha na naa koy problema. Tawagay, text² rami. Usahay makatulog na siya sa cellphone. Tudo bakak ko niya kung mangutana siya kung kumusta na ba akong pag skela. Di ko ganahan mo sulti niya. Di ko ganahan na akoy mahimong burden sa iyahang dreams.
FF. Summer Class. Nagpundo akong manghud sa balay. Ako nangita kog part time. Aron naa koy ikatabang. Nagpa maid ko. Nananghid ko ni Matthew kung puwede di unta siya kay puwede naman daw na tabangan mo niya. Padalhan rakog kuwarta thru PALAWAN EXPRESS pero dili ko. Di ko ganahan na tawgon kog gold digger sa iyang family. Kalooy sa Ginoo nisugot siya.
FF. Mas dako ang tabang ang pagpa maid nako aside sa dako ug sweldo, gamay ra ang trabahoon ug naa pakoy time na makatawag kay Mat. Lipay kaayo ko kay Timing sd sa lunch break nila sa school.
Niuli gikan sa Australia ang anak sa akong amo. Getagaan kog higayon na makauli sa amoa. Lipay kaayo silang mama. Getawagan nako si Mat. To let him know na naa nakos amoa. Pero naka off ang cellphone niini. Basin ug busy lang. Akong gesulod sa akong alimpatana na Dean Lister akong uyab. Busy lang siya. Naka decide ko na balik lang kog tawag niya mga alas 7:00 sa gabie.
Human kaon. Nigawas kos amoa ug getawagan si Mat. Pila ka ring una kini niya getubag. Nahibulong ko kay dili tingog ni Mat ang nitubag. Dili si Mat.
"Good evening, po. Nandiyan po ba si Mat?"
"Oo, nandito na sa bahay. Bakit?"
"Classmate ka ni Mat?"
"Hindi po. Girlfriend niya po."
"Papa 'to ni Matthew, hija. Mamaya ka na tumawag may importante pa kaming pag-uusapan ng anak ko. Sasabihin ko sa kanya na tumawag ka. Hintayin mo tawag niya."
Na off nakog kalit ang tawag. Naa ang papa ni Mat sa Manila mao diay'ng wala niya tubaga akong tawag. Jusko! Gekulbaan man ko.
2 days kung nagpaabot pero wala koy tawag naabot gikan kay Matthew. 3 days nalang balik nako trabaho. Nagchat lang ko sa IG na tawagan lang ko niyang kung mana silag istorya sa iyahang papa.
Humana kos tanang buluhaton na gesugo sa akong amo, nitingog akong cellphone, si Mat. Excited nakong ge tubag ang tawag. Miss na miss ko na ang mahal ko.
"Mahal, bakit ngayon ka lang? Na miss kita. Gusto ko sanang magtampo dahil di ka man lang nagreply sa message ko sa IG kahit seen man lang".
"I'm sorry, mahal. I'm busy. Nandidito kasi si papa. Nagkagulo ang lahat dito. Nag-aaway ang tito ko at si papa. Gusto ko lang sabihin at mag sorry na hindi ako makaka online 1 week. Okay lang ba? Nakakulong kasi si Martin."
"Jusko, mahal! Bakit? Okay ka lang ba diyan?"
"Kakayanin, mahal. Ingat ka diyan. I love you so much. Remember that!"
Nanghupaw nalang ko. Si Martin ang step brother niya sa amahan. Na priso diay sa Singapore ang amaw.
1 week. Kalbaryo nana nako. Wala ko naanad ani. Pero kayanon nako! Trials rani namo as boyfriend and girlfriend.
Nakita nakos IG sa iyang Amego. Naka tag si Mat. Naa sila sa Airport. Ngano man? Moadto si Mat sa Singapore? Nganong wala ko niya sultihi daan? Gesabot ra nako ang tanan bahalag nalain ko. Gesabot ra nako akong, mahal.
Naay ni text nako. Unregistered number ang nakabutang. Gebasa nako ang text. Papa diay ni Matthew.
"This is Renante. Papa ni Matthew J*son Gonzales. Puwede ba kitang makausap bukas? Alas 3:00. Starbucks. It's about Matthew."
Grabe akong kakulba sa text sa papa ni Mat. Wala ko kasabot. Nananghid kos akong amo na mouli sa ko kadiyot kay naay emergency sa balay. Getugtan raman pd ko ug gehatagan ug saktong kuwarta para makapauli.
Nag-una pako sa oras na ge ingon sa papa ni Mat. Nagpaabot ko niya. Wala ko nisulod. Nagpaabot ko sa gawas. Tutal sa IG nakita naman nako kung unsay hitsura sa papa niya.
Kulba gamay. Naghunahuna kung unsay pangsultihan namo about ni Mat. Bahin ba ni sa pag-adto ni Mat sa Singapore? Daghan nag what if's sa akong mind. Dili lang unta mahitabo ang pareha sa nakita nakos TV. Dili lang unta.
Naay nihunong auto sa akoang gebarugan. Ninaog ang driver. Ang papa na diay ni Mat. Pagkakita niya nako. Nitudlo ra siya na pasudlon kos sulod aron adto mi mag storya.
Bitbit ni Sir Renante ang unsa ka brief case. Siguro may meeting pa ni siyang adtuon pero geuna ko niyag ari.
“Good afternoon, sir. Nice to meet you.”
“Please have a seat, hija.”
May gekuha siya sa brief case. Mga papeles ang naa.
“Kumusta na imong papa? Last time nakita nako siya, pag-adto nakos Singapore.”
Nahasiga'g balig ¼ akong mata. Bisaya? Bisaya si Sir Renante? Grabeha! Gelisod lisod ko nimo, sir.
“Hala! Bisaya ka, sir? I thought you were ---”
“Mama lang nila ni Matthew ang taga Manila, dai. Dili ako. Anyways, nakigkita lang ko nimo tungod kay may utang kos imong mga ginikanan.”
Nakigkita lang diay si Sir nako para mangayo ug contact number sa akong mama. Nahibaw-an nako na driver diay sauna nila ang akong papa. Tubong Tagbilaran City si Sir. Sa dihang naminyo sila ni Ma’am Jeselle, sa Manila na sila namuyo. Ang akong mga agam-agam nawagtang. Abi nakog unsa.
“Dai, nganong mi-undang ka man? Sayang kaayo. I never expected that you and my son. Ha ha. Diin man mo nagkaila?”
Ako gesultihan si sir sa tanan. Nitug-an siya na mao diay na tua si Mat sa Singapore kay gepatawag siya sa iyang lolo ug lalo from mother side. Tiguwang na daw kaayo. Ug si Matthew ang gepangita.
FF. Nakabalik nas Matthew diri sa Pilipinas. Nitawag siya na makigkita siya nako. Nipahawa na pod kos akong getrabahoan kay better naman ang condition ni papa. Makalakaw lakaw na siya.
Nag booked ug Hotel si Mat. Nagkita mi sa Port San Pedro. Getug-an nako niya ang tanan. From my father’s condition hangtud na sa pag-undang nakog skela. Of course! Matthew was mad.
“Bakit hindi mo sinabi sa akin? Wala ka bang tiwala sa akin? Mahal, naman!”
“Gusto kong sabihin sayo lahat pero final exam ninyo no'ng time na 'yon di ba? Ayaw kong istorbohin kita. You are a Dean Lister. I don’t want to be the reason that you will fail. I don’t want that to happen.”
“Kahit kailan hindi ka istorbo sa akin. Hinding hindi, mahal.”
Gehatud ko niya sa amoa. This time, ako na siyang ipailaila sa akong pamilya. Naa nako sa saktong edad. Ako siyang geingnan na ipailaila siya nako. Panahon na para mailhan siya sa akong pamilya isip uyab nako. Di ko ganahan na permi nalang nako e deny na wala koy uyab.
Sakay sa auto ni Mat paingon sa amoa. I can feel that he was tensed. His hands are cold. Hilom kaayo mi.
“Okay ka lang, mahal?”
“Buong buhay ko, mahal, ngayon lang ako kinakabahan. Ngayon lang talaga! Ikaw palang naging girlfriend ko kaya hindi ko alam kung ano ang dapat gagawin. “
“Just be yourself, mahal. I know they will like you.”
Geparking niya ang auto duol sa among geabangan. Daghan kaayong mga silingan ang nanan-aw kung kinsa ang mogawas sa auto. Halos naniga ilang mata pagkakita nako.
Gebira nako pagdali si Matthew aron dili ma interview-han sa mga chismosa nakong mga silingan. Labaw pa raba nis CCTV. Pagsaka namo sa kuwarto nga among geabangan naa na silas mama sa gawas. Ako man gd ge text san si kuya na akong ipailaila akong uyab. Nanawag pa jd siya kung tinuod ba. As proof, akong gepatingog si Mat.
“Maayong gabie, ma, pa. Si Matthew diay akong uyab.”
Naglingkod si mama sa mono block chair ug tapad niya si papa sakay sa wheel chair niini. Si ate ug iyang bana naas katre. Si kuya nagbarog lang. Suko kaayo ug nawong. Si Mat grabe kahugot sa iyahang kupot nako.
“Magandang gabi po. I’m Matthew Jayson Gonzales. I’m your daughter's boyfriend. I’m really sorry if ngayon lang kami umamin ---”
“Wa ko nangutana. Lingkod. Mer, hatagig tubig ang bisita. Tubig lang. Ayaw juice wa tay kwarta.”
Ka harsh sa akong papa. Nibarog si Ate Mer. Niadtos kusina nagkuhag tubig. Maytag mineral na tubig kanang hulog². Gekuhit kong Matthew.
“Anong sabi ng papa mo? I don’t understand.”
“Upo daw tayo.”
FF. Dawat sa akong family si Matthew. Pagkahibalo ni papa na anak diay siya ni sir Renante, na shocked si papa. Wa siya ga expect na magkaila ug magkakami ni Matthew. 5 years nas papa diay na nagtrabaho sa Gonzales Family. Nihawa lang siya sa dihang nagbulag ang papa ug mama ni Mat. Bantog ra. Grade two ko na wala si papa sa amoa naa diay sa Manila.
Nipauli si Mat sa hotel kung diin siya ga stay. May alam diay si papa kung unsay nahitabo sa papa ug mama ni Mat. Arrange Marriage ra diay ang parents ni Matthew. May kabit diay daw ang mama daan ni Matthew ang uyab niini sauna. Mr. Gonzales tried to fix their relationship but it is failed. Niabot sa punto na gekapoy nas Sir Renante ug niadtog Singapore ug mao to naminyo pod.
FF. September 25, 2017, nag proposed sa akoa si Mat. Wala ko ga expect na sa ako mismong birthday siya nag plan na mag proposed. I said yes! It was the most memorable day of my life. Dugay nani nako gepangandoy na maminyo sa iyaha. Diri sa may Hotel sa Mandaue ge celebrate akong birthday. Si Matthew ang naghandle sa tanan. Siya ang nag organized. Gusto unta nako ug simple ra pero di siya mosugot. Unsa daw silbi niya na pagka boyfriend kung dili niya mahatag sa akoa ang tanan? Edi Sana ol. Chour lang mahal. Niari pod sa Cebu ang pamilya ni Mat. Dawat ko nila. Pagkakita sa mama ni Mat sa akong papa, nalipay kaayo ni. Pila na daw sila ka years na wala na nagkita.
October 17, 2018 gekasal mi ni Mat. Didto sa ilang lugar mi gekasal. Ako na siguro ang pinaka swerte na babaye na nakabingwit ug gikan ras RPW. Akong mga classmates sauna dili makatoo na ikasal nako sa lalaking ka relationship nako sa RPW lang.
Makatawa nalang ko maghunahuna basta mag-atubang nami sa mga ig-agaw ni Mat. Gusto nilang mosulod pod sa RPW para daw makakitag ka forever pero nasuko si Mat. Lahi na daw ang sauna kaysa sa karon na RPW. Wala nalang tawon naningog ang mga ig-agaw niya.
2 weeks had passed, nahibaw-an nako na gepalitan diay ni Mat ug balay akong pamilya. Located in Lahug. Gepili ni Mat ang subdivision para daw safe. Grabe nakong hilak. Mahal kaayo sa akong asawa akong pamilya.
Sa pagkakaron, nibalik kog skela. Gusto kong makahuman para inig abot sa panahon naa koy ikapanghambog sa amo unyang mga anak. Dili ko gusto na sungogon sila na ilang mama walay grado. Walay diploma. Gusto kong makahuman sa kurso na akong gepangandoy.
To my hubby, I know dili ni nimo mabasa. I just want to say thank you so much for loving me. Thank you for understanding my moods everyday. Bisag katuk kog utok gesabot japun ko nimo. I love you, mahal, ingat ka diyan mahal na mahal kita.
Naa sa Singapore si Matthew kuyog iyang papa. Ako naa kos Cebu ron. Dia ko nag stay sa Lahug. Dia nilang mama ug papa. Ge train si Mat sa iyang papa. Maong wala mi ga uban.
Kay naa may Covid. Through Video Calls nalang mi. Faith and understanding ra jd sa usag-usa ang puhunan para mo last long inyong relationships.
P.S.
Sa mga RP'ier diha salig lang. Makakita ramo. Nabasa diay nako inyong comment ug I was sad tungod kay daghan na diay nausab sa RPW. Nakatawa nalang ko mobasa sa inyong comments ba. Feel nako naa may mga couples na from RPW to Ra. Kahinumdom mos akong klasmet? nakakita siyag iyaha and this October ilahang anniversary.
Sa pagkakaron ayaw lang sa mog kompyansa sa inyong naka chat or na meet. Ila ilaha lang sa. Basin niyag maunsa mo.
God bless you all! Admin, paki hide lang japun, hah, sa ako ning iyaan na account. Salamat admin. God bless! And keep safe!
No comments:
Post a Comment