#KenjiAndMaggi
Good day admin and sa tanang supporters sa UC-nian freedom board. I know, it's a long shot nga ma publish ni ninyo nga story but if it did, maybe it's fate or destiny gyud, just like how I met this lady.
I hope ma inspire ning mga readers sa among journey.
Itago lang ko sa pangalang Kenji, admin, I'm from Bohol, by the way.
It was way back 2014, when I first saw this lady. Itago lang sad nato siya sa pangalan nga Maggi.
Di jud diay ko motuo anang "love at first sight" because there was no love when I first saw her. What I saw was a bubbly, feeling close nga haggard nga babaye, who was so full of energy that time.
It was on a bright Sunday morning adtong una nako siya makit an sa amoang church. Ako, normally, ma intimidate gyud ang mga tawo moduol gyud nako.
I have this bad boy aura, nga medyo seryoso nga nawong, combined with snobby attitude, but don't get me wrong, I like being with people, it's just at that time, I learn to create a barrier, kay lagi, I encountered a lot of bad experiences along the way.
Physically, I have a long, wavy eyelashes that would complement my big brown eyes. Di ko kaayo taas gyud, pero I have this lean body, that could fool you thinking na I'm tall. Overall, medyo naa sad koy hitsura adtong tyma.
So at that time when I met Maggi sa church, I came from a break-up mao nang I don't feel like mag tagad2x ni bisan kinsa, not a single soul. So naa ra ko sa akong usual spot sa kilid specifically sa top right corner sa among church (ngana ka accurate jud ba).
But here's Maggi, walay intimidation nga nabati, after our Sunday worship she immediately waved at me and said, "Hi Kuya!" ,so I was shocked like thinking to myself nga, "Did this girl really just said Hi to me?"; "Is she innocent or just simply dumb?"; "Hmmmm, but I love her guts ha, I really do."
Yes, dili love at first sight nahitabo namo but "guts at first sight" (corny. Hehe).
Grabe gyud, I felt like my barrier was shattered when she uttered those words. I felt no choice but just respond to her vibrant smile. It was the first time I smiled for a long time and I didn't regret to giving that smile to her. And that smile started it all.
Flashback to the years I met Maggi, my life was already in a mess. I was a failing Engineering student, my parents were disappointed with me especially adtong ni quit ko sa Engineering on my third year. I don't have anybody left sa akong life except sa akong few nga mga tinuod nga amigo and of course si Althea, she was my ex. She was with me when all of these bad things nga nahitabo sa akong life. Mao nang it was the worst feeling, when she also left me. Pero, I think it was a mutual decision tungod siguro kay wala na siya ka agwanta sa akong pagka sad boi, bad boy ug pagka toxic. Pero despite all of these, my love for God remained and I vowed to myself nga "akong i build jud akong life no matter what, di sa ko mag uyab2x, kay I want to finish my studies gyud, no matter what. And gain back what I have lost."
So I quit Engineering and lost Althea in the process. I took 9 months off, para mangita ug laing course, and para mag sugod nako sa akong new chapter. So I chose Psychology as my new course, dili para makakita ug trabaho after I graduate, pero para mas makatabang ko sa akong kaugalingon, how I could understand myself more and relate to others. Kini nga decision was more on helping myself get up on my feet.
Fast forward to 2014, 2nd year nako sa Psychology when I met Maggi. During our first encounter, after when she said "Hi Kuya" and after adtong ni smile ko niya. We had a little convo and I figured out nga parehas diay mi 2nd year, and ang mas nakakilig pa gyud, parehas sad mi ug University nga gi study-an. Mao nang, naay times maka bantay jud ko niya sa school since then. Usahay, iyaha kong tagbuon with a vibrant nga smile gyud.
And to fully rebuild my life gyud, I recommitted myself sa Ginoo, mao nang mo attend nako sa youth activities namo, overnight prayer every Friday night, prayer meeting every Wednesday night and of course mo simba kada Dominggo. Yes, you guess it right, naa gud si Maggi, of course, saman diay. Hehehe. Pero, naka condition na akong mind that time to never fall for her, kay she's way too young for me (4 years ang gap to be exact) and usa pa, I don't have time for love kay gikapoy pa ko and naa pa koy mission nga i rebuild jud akong life.
Pero everytime nga makakita ko niya, how determined she is, sa iyahang pag eskwela, despite the fact nga "working student" siya then naa pa siya'y time mo attend sa among service. (By the way, Education diay iyahang course, so medyo mas busy jud kaayo siya gyud. Pero mas nibilib ko niya kay na manage jud niya iyahang school life, church life and ang iyahang mga obligasyon.)
Then, I get to know her more jud, every after mag overnight prayer mi sa church. Di gyud na siya ma sipyat ug duol nako gyud. And mao nang bisan ug ala una na na. Naa jud gihapon time mi maka storya, and na amaze ko, kay iyahang motivation sa pag eskwela kay dili diay para sa iyahang kaugalingon. It was all for her family, labi na sa iyahang Mama.
Maggi is the eldest sa 6 ka manag suon, then based sa iyahang gi share nako that time, lisod jud ilahang life. Nag puyo sila sa bukid and usahay wala silay makaon didto, mao nang at a young age, ga working siya para mas makatabang siya sa iyahang family.
Then mao to, she ended up as a working student sa iyaha ra pud nga Uncle and Auntie, she was blessed nga mga buotan iyahang mga Uncle ug Auntie kay gipa skwela gyud siya up to college. Then, tungod kay college na siya, so dapat mobalhin na siya sa siyudad, and ang iyahang role is kuyogan iyahang ig agaw nga si Shy (anak sa iyahang Auntie and Uncle) and at the same time, i mentor gyud si Shy.
Mao tong after hearing all of that, nauwaw ko sa akong kaugalingon oy. I was this sad boi, miserable boy tungod ra sa mga "few" failures in life, wala nako nakita nga naa pa diay mas worst pag naagian nako, pero makahimo gihapon ug smile sa kinabuhi. And ako, mi skwela ko to rebuild my life pero si Maggi, mi skwela para sa iyahang family. Yes, this selfish, miserable boy is starting to fall na gyud ni Maggi. And I hated this feeling.
As a psychology student, it's time for me to apply some defense mechanism to mask my feeling para ni Maggi. Projection, to be exact! So what I did was start a "teasing game" and I started teasing Maggi sa akong younger brother nga si Mario. And coincidentally, they became close. Sila nay mag storya after mag overnight, sila nay mag kuyog2x, sila na'y isug sog sa among mga kauban sa youth, edi SILA NA!. (Hahaha)
Mao siguro ni gitawag nga "Karma" noh? Makita sad nako sa mga mata ni Maggi ang spark everytime makakita siya sa akong younger brother. It sucks! I was the one orchestrating all of this, and I deserve every pain nga akong na feel ani. I was like the biggest a-hole, playing the feelings of people I love, Maggi and Mario.
Mao tong ni decide ko to make things right, ako una gi confront si Mario, ako gi confirm if naa ba siya'y feelings ni Maggi. And thank God, wala, kay if nagkataon nga naa, then I will help my brother gyud maskin' sakit pa na.
So mao tong ni start na'g distansya akong brother ni Maggi, kay mi tug an ko sa akong brother nga nabuhat ra to nako kay lagi, ako maoy tinuod nga naka angay ni Maggi. My brother was indeed a gentleman to both nako and ni Maggi. He was a good sport and forgave me and he supported me.
On the other hand, galisod ko ni Maggi. Kay nakita nako nga na bother siya sa pag distansya sa akong brother niya. Naay time nga nasakpan nako siya gahilak sa parsonage and I figured out tungod kay mi gap na akong brother niya.
I was just filled with regret that time kay nagpaka selfish gihapon ko. I was just thinking sa akong mission nga "dili jud ko manguyab" not until ma rebuild nako akong life. So I prayed to the Lord to change my selfishness para mas makasabot ko sa Iyahang plano para nako. So I tried to be like Maggi, and akong gi consider ang uban sa akong mga decisions, I slowly became a family man. I tried to become friendlier sa uban namo nga youth. I also started to open up sa akong mga classmates sa Pyschology, I was starting to change for the better. I was having the best time in my life again. I felt free, and I said to my self, "I can now love again".
It was December 2014, naa mi event sa usa ka lugar nga layo sa siyudad. Gisabot mi nila Pastor nga dapat 5PM mag tapok nami sa church kay lagi ang ma late biyaan. So ako, with my wholesome diskarte moves. Ni hangyo ko ni Maggi nga mag commute na laman ming duha, nga dili mi makig dungan sa mga youth uban.
So niana ko,
"Maggi, sure kong ma late gyud ta ana, kay ma busy pa baya ta sa klase tas mouli pa jud ko sa amoa. Kuyogi na laman ko Maggi be, kay wala kaayo maanad ug commute ug layo. Maayo man ka kay anad naka mo commute." So tungod kay buotan kaayo si Maggi, aww, nisugot kaayo gyud siya.
So mao nato, nag sabot mi nga mag meet up mi sa Downtown para mag dungan nami'g sakay padulong sa Terminal. Naunsa ba naman nuon nga nagkita man nuon mi sa akong Mama kauban si Maggi. Ka awkard ba nuon. Pina ngana pa ko, "Hi Ma, padung mi mag event ron, kami ray magkuyog, ako rang gikuyogan si Maggi Ma, kay luoy sad." (Cringe). So ang ending ga defense mechanism gihapon ko adtong tyma, pero wa na. Nakabantay na si Mama sa akong mga plano, kabantay na sad kong nakabantay siya, mao nang "bahala na this. HAHAHA".
So, mao to ga commute ming duha, it was 2 hour-travel sad. Nagka storya mi'g taas2x gyud and pagka taod2x, niabot nami. As in, enjoy jud kaayo ming tanan adto nga event. Pero mas labing na enjoy jud ko kay mas nakaila na jud ko ni Maggi, how beautiful she is, both inside and out.
And ang highlight ani nga event is, dire ko nakapa hiwatig ni Maggi ug una2x. Ga suot man ko sa akong Jersey sa basketball adto (sa Purok ra gud pud nga liga. Hehe). Miana si Maggi, "Kuya, nice lagi nang imohang jersey Kuya." So mitubag ko, "ganahan ka maimo ning jersey-ha? Awww, ma imo sad ning apelyidoha (pointing at the back of my jersey)". Ni blush si Maggi, pero nitalikod dayon. Ang ako sad, mura sad ko'g naka ginhawag lawom.
Then after adto, our friendship grew, from Kuya2x, I became her bestfriend. Ako nay tig critic niya sa iyahang mga reports. Ako na sad tig tabang ug gama niya'g visual aids. Then, siya sad mao'y tig remind nako, nga di na moabsent sa klase kanunay. Hehehe. Then, siya na sad maoy tig remind nako sa among assignment sa prayer chain sa church. It was all smooth gyud, abi nako, ing-ani na lang mi kanunay pero dili diay...
Maggi missed classes. Maggi missed attending church activities and more importantly I MISSED MAGGI.
Yes, before, focus ko sa akong mission to rebuild my life, on my own. Mao bitaw mi skwela ko para mahuman ko. Mao bitaw mibalik ko'g kadasig para tabangan ko sa Ginoo nga i rebuild akong life, pero nganong murag naa may haw ang. Nganong mura man ug naay kulang. And feel nako, kung makauban nako si Maggi, I think di na nako kelangan i build akong kaugalingon, kay dawat naman niya kung unsa ko karon. That's why, a part of me wanted to end this illusion of rebuilding myself, because I already built myself up when I'm with her.
And maka maoy huna hunaon nga pila nako ka adlaw, wala nako kakita ni Maggi. Nagpangutana ko sa iyahang closest friends and relatives. And nahibal-an nako nganong wala si Maggi, tungod diay naospital diay iyahang Mama.
To give back ni Maggi, naki sabay ko sa plano sa amoang youth. Ga plano man sila nga mo bisita ni Auntie. Pero as a "madiskarteng journeyman ng Bohol" I've always took my own journey, and made an effort nga mo visit ni Auntie prior sa ilahang plano. So straight from school, mi bisita gyud ko ni Auntie. Na timingan sad nga pag bisita nako, wala si Maggi. So mao to, maskin' uwaw gyud, awww, nakig storya ko oyy. And di man halata nga nauwaw ko, 2 hours lang naman amoang convo, and amoang topic of course, it was all Maggi.
So, yes, finally we made a visit together sa amoang youth members sa hospital. Oh, trivia diay "I hate visiting hospitals" dili tungod kay arte ko or unsa, but, I just feel the vibes sa usa ka hospital nga puno sa kaguol, naay mga nasakit, naay nangi hilak or worst, mamatyan, nga usahay maka drain sad sa usa ka Introvert nga sama nako.
Pero kung love nimo ang usa ka tawo, you can end up loving even the most hated place para lang makauban nimo siya, and of course to comfort her. So, mao to, ga picture2x mi nila Auntie, then game kaayo si Auntie mo pose kauban ni Maggi. That moment, I was happy to be with her, in her down moments. I was longing to see her smile, and I finally see her smile again. So ang "madiskarteng journeyman ng Bohol" took another journey na sad. Hate nako ang hospital noh? Pero I ended up sleeping sa hospital, just to show my support ni Maggi. First time siguro ko natulog nga ga lingkod. It was tough, pero balewala ni tanan makita lang nako ang iyahang smile.
So pagka buntag adto, nanguli na ang among uban nga mga youth members. Pero gapa bilin ko maskin' kabalo ko nga klase nako inag ka buntag.
Yes, I started my journey to redemption by taking this course, kelangan ko mahuman, my mind tells. Pero my heart would want to stay kauban si Maggi. I started to take a different route sa akong journey towards redemption and this time I wanted Maggi to be part of it. Mao nang, naa jud time na abandon nako akong mga projects, pag eskwela para lang mo assist ni Maggi ani nga episode. Nag sugod na'g kabalaka akong mga classmates nako. Pero I never told them the reason behind because I want to own this, and sacrifice for Maggi.
Balik ta sa hospital ha. Yes, akong gikuyogan si Maggi, baskog pa jud kaayo si Auntie. Pero adtong pag balik namo kay naa mi gi asikaso nga tambal ug papel ni Auntie pagbalik namo, a sad thing mitagbo namo. Mikalit lang ug pang gahi si Auntie. Unya mag lisod na siya'g ginhawa, then as much as I want to be strong para ni Maggi, I can't help but feel fear, adtong nahiwi ang baba ni Auntie, at the back of my mind, "why did this thing happen?" nga baskog pa man siya ganina. Mao to gi adto siya sa E.R. para operahan, kay na stroke daw si Auntie. It was a sudden pause sa amoang journey ni Maggi.
All I could feel that time was her pain. Nakalimtan na nako akoang mga obligasyon, I can't help but just feel bad for the woman I love. Pero di ko pwede mo tug an niya sa akong feelings, bad timing. I can't take advantage of the situation, even if I could. I wanted my journey with Maggi start on a right situation. So I was torn apart, all I could do, is just become a friend, a bestfriend para niya.
And then one of the worst day, I personally felt happened when Auntie passed away. It was March 4, 2015, and she left Maggi with her 5 younger siblings.
So miuli si Maggi sa bukid, para sa haya ni Auntie. Wala ko mahiluna, ga simba mi that morning nga akong gi huna huna ra gyud si Maggi. Sakit jud bai, it was the first time that I mourn for others. This journeyman who embarked this journey for himself started to change para sa babayi nga naghatag nako ug different route sa akong journey.
With no jacket, wala ko'y gamit gi dala, pag ingon sa ig agaw ni Maggi, nga, "moadto tas ilang Maggi Bro". Wa jud koy duha duha sa pag adto. Arang tugnawa sa biyahe kay wa koy jacket, tas nauwanan pa jud ko, tas 2 ka oras kapin ang byahe. Muna muna na jud nako ang ka tugnaw pero para ni Maggi, worth it ra ni. And tuod, worth it ra jud pag abot nako. Kay nakita nako si Maggi.
Days passed nga balik2x nga sinina, baho, lanto na kaayo ko. Kay wala lagi koy gidala nga sinina lagi, na lubong na jud tawn si Auntie. Mibalik na mi sa siyudad nga ga commute. Baho kaayo ko, pero bahala nag masimhotan kong Maggi oy. Ang importante naa ko kauban sa iyahang journey.
March 30, 2015 debut ni Maggi. So ga plano na sad sila para sa iyahang celebration. And this time, wala nako misimang sa akong journey and decided to "go with the flow" and nahimo kong 18 roses niya. First dance ko niya, and when I held her hand for the first time. Nakaingon kog ,"siya na lang, Lord."
Mao to ang ako na sad nga kalbaryo sa akong journey jud, unsaon nako pagpa hibaw sa akong pagbati ni Maggi. Di man jud ko torpe nga pagka tawo. Pero lisod jud ipa bati akong gugma niya bai. Unsaon nga "Kuya" man jud iyahang tan aw nako. Ako nga klase nga tawo, never ko gapa sikot2x, maskin sa akong mga past relationships, wala jud koy paligoy ligoy. Kung muangay ko, aww, mangita jud kog paagi para magpahiwatig or manguyab.
Pero kining sitwasyon namo ni Maggi, lahi kaayo sa uban, wala ko maka experience ug ngani. Mura man gud kog mahadlok mu tug an kay basin mawala among friendship, if labi na gyud kung "Kuya" ra gyud iyahang pag tan aw nako. I've been juggling sa feeling na motug an ko or dili gyud.
April 2015 na, youth camp na namo. Gitapok na nako'g mga tropang laki nga youth. Mas una kong mi tug-an nila. So mao tong medyo naka gain kog kusog nga motug an ni Maggi after sa camp. Nahuman na ang youth camp, so nagtapok nami para amoang i celebrate among success sa camp. So medyo naka higayon ko, kay kami may gisugo nila nga mangahoy, kay lagi, kabalo na sila. Haskang lipaya nako, adto. Mao to miingon nako ni Maggi, "pwede'g dili nako nimo tawagong Kuya?, pwede'g makit-an ko nimo as more than Kuya? I like you Maggi." She just smiled. Pero para nako, "mission accomplished" na oy.
Months of exchanging texts and letters, she finally said "yes" on June 14, 2015, paghuman ug simba namo. Mao ni usa sa pinaka the best nga feelings nako bai. As in, dili ma explain.
(Admin naa pa ni part 2 ha. Hehehe)
Note: Kini nga account nga ni send ani nga story belongs to Maggi's cousin whom I also consider as my "little sister". By the way, my lil sis is pushing to write our story to your confession, because she's a huge fan of your page (hapit na ma AIRCON, tungod sa ka die hard. HAHAHA)
I hope ma post ni nga story to inspire young people to become selfless in loving someone. And of course, if we let God be the center of the relationship then lisod bungkagon na nga relasyon. Mao ra to admin. Please po, unta ma post. For my little sister and for Maggi po. (End of Part 1)
___________________________________
Part 2: Weeks turned into months, sa among relasyon ni Maggi ,and abi nako, ug smooth sailing na.
Pero as the saying goes, "A good sailor's skill is measured by the rough seas. " Ika nga, unsay maka pa lig on sa usa ka relasyon gyud, kay ang mga problema sa usa ka relasyon.
Kung good vibes and kilig overload ang part one sa among story (naa sad uban na nosebleed. Sorry po. Labyu). Kining part 2, medyo naay point ma disappoint mo, mo init siguro inyong ulo, mo raise inyong eye brows how we matured along the way. (Gi unhan jud bitaw noh? Hehehe)
Kining part 2 will reflect the realities of any relationship. Nga maskin' unsa ka nindot ang sugod sa usa ka relasyon. Naa ra gihapon time nga moagi gihapon ug failures, moagi'g unos, usahay naa pay chance mabungkag. Pero if God is the center of any relationship. Naa may point nga willing na mo mobuhi, sa usa'g usa, God will be the one nga mo keep sa usa ka relasyon.
Balik na ta sa story ha.
Adunay adjustment na sad nahitabo sa life ni Maggi as "working student". Mobalhin na ug workingan si Maggi, she needs to move out na, tungod kay ang sabot ra, is taman ra mo support iyahang Uncle and Auntie by 3rd year college, pero tungod lagi kay namatay na ang mama ni Maggi, gi consider sad sa iyahang Uncle and Auntie nga ila na lang pahumanon si Maggi, total 2 naman ka tuig ang kuwang pero si Maggi na lang ang miinsist nga dili na lang, tungod kay dako na kaayo silag natabang jud.
Mao to, nangayo mi'g tabang sa amoang Pastor ug sa akong family, nga sa church na siya mag stay para naa siya'y kapuy-an. Naka stay sad si Maggi for 2 months jud. Pero nagka problema amoang Pastor na sad financially, mao nang kelangan na sad mo move out si Maggi na pud. Mao tong amo na sad gihangyo iyahang ig-agaw nga adto na sad mo stay sa ilaha.
Mao to, tungod kay nag adjust na sad si Maggi sa bag-o niyang puy-anan kelangan nako siya kuyogan inag uli. Tungod kay 6 PM ra man taman akong klase, kelangan ko mohuwat niya until 9 PM para mahatod nako siya iyahang gi sak-an. Tungod kay medyo wala pa maanad si Maggi, kelangan nako ni buhaton to ensure nga safe jud siya. Pero tungod lagi kay estudyante ra man ta adtong tayma, limited ra ang budget, naay usahay maglakaw ra laman ko, sa gi sak-an ni Maggi until sa terminal namo. Mao nang usually 10 PM nako kapin moabot sa balay.
So, naka bantay na ang akong parents sa sitwasyon nako, mao tong ilaha kong gi storyaan nga dili na lang lagi nako ihatod si Maggi sa iyang gi sak-an kay tag alas 10 nako maka abot sa balay. Pero ako sad, di sad ko mahiluna oyy, labi kay naa daw mga laki, mag lakaw2x unya naay usahay naa daw mo sunod niya. Mao nang dili ko mosugot sa ilahang suggestion.
Pila ka semana nga ingani among sitwasyon. Mao tong ni give in na lang gyud akong parents and ni suggest na lang gyud si Mama nako nga sa balay na lang pa stay-hon si Maggi. Kabalo ko, pabor ni nako nga desisyon, kinsa ba gud dili ganahan ana? Makuyog na nako si Maggi halos kanunay na. Di ba?
Pero tungod kay dako na gyud ang impluwensiya ni Maggi nako. Ako na sad gi start ug consider akong parents ani nga desisyon, mao nang miingon ko ni Mama, "Unya Ma, unsaon manang opinion sa mga tawo? Si Papa kay Pastor ra ba, okay ra ba ni? Kamo? Kaya ba ninyo ang opinion sa mga tawo namo? Di mana malikayan, Ma. Labi kay uyab na gyud nako si Maggi."
I have nothing against couples nga "live-in", I have nothing but respect to them, pero na part man gud ko sa pamilya nga naay dako'g role sa among simbahan. My father is an associate Pastor and akong mama is Praise and Worship leader and Sunday school teacher, sa among church. Mao nang medyo ma spotlight gyud among sitwasyon ni Maggi. Di gyud malikayan nga maka raise mi'g eyebrows, if makabalo sila nga naa si Maggi sa balay.
Pero miingon ra jud akong parents, labi na si Papa, "kini among gibuhat,Nak, para ra sad ni ninyong duha ni Maggi. Daghan na kaayo tag tawo gi duolan pero lisod gyud. Total, di mani first option ni atong gibuhat, pero last resort naman ni."
Mao tong tungod sa sitwasyon namo ni Maggi, feel nako nga medyo na restore na sad gamay akong relasyon sa akong parents. Hinay2x nako na feel nga mi suporta gyud sila nako ug balik, and ila na jud gi balewala ang opinion sa mga tawo para lang gyud namo ni Maggi.
Mao tong para dili gyud ma disappoint akong family sa pag tabang nila namo, we made a promise to ourselves, nga we will not engage any activities nga maka jeopardize sa among pag eskwela. Labi na kay naa pa koy personal journey nga i fulfill sa pag rebuild sa akong kaugalingon. In short, di gyud mi mo engage ni Maggi sa PMS, hangtod di mi maminyo. (Kabalo namo ana. Hehe. Pero di mi balaan ha, wala pud ni namo buhata to defend our "live in" status. We less cared sa opinions sa uban. What we valued more is our commitment namo sa among parents, and of course ni Lord)
Again ha, wala mi mag malinis, dili sad mi mga balaan nga tawo. And we are not against people who engage this kind of practice. Di mi judgmental nga tawo. In fact, di mi gusto maka experience nga i judge sad mi sa uban tungod sa among sitwasyon. Pero dili jud malikayan.
Pero, we just made an initiative gyud to take our journey this way. I believe nga every journey is unique, and I respect every journey gyud, regardless, pero we just took this journey ni Maggi, kay naa siyay mga manghod nga suportahan pa and ako, kelangan pa jud ko mo graduate para lang gyud ma rebuild jud akong life nga maoy akong gi "mission" years ago.
Mao tong maka dungog mi usahay nga "live-in" mi, nga "mabuntis daw si Maggi ug sayo", "dili daw kahuman ug skwela si Maggi". Pero never mi mi depensa ni Maggi. Mas ako pay kusog mo react kay medyo unfair kaayo sa iyahang part, kay di man decision ni Maggi nga moipon gyud nako. Pero salig man jud kos Ginoo gyud.
Pero si Maggi ray kanunay mo remind nako nga , "Kenji, ayaw kabalaka nako oy, as long as kabalo si Lord sa kamatuoran. Wa jud tay angay ikabalaka. Mao nang mo graduate jud tag dungan Kenji ha.?"
Makahilak ra ko usahay gyud, basta iya nang i balik2x ug ingon nako, labi na if maka dungog ko, or maka feel kog ngani. Kay lagi, initon man jud kog ulo (before). Bad boy baya ko sa una. And anything bad thing nga iitsa sa akong mga "loved ones" mas sakit gyud na. Matik na. Maka ulbo jud nas kaspa nako (before). Hehehe
Mao tong para mas ma protektahan jud namo ang usa'g usa. Ga set ug rules sila Mama ug Papa nako nga di mi pwede mag tapo ug kwarto. Unya, para mas malinawon sad ang huna huna ni Maggi. Gikuha namo ni Papa ang mga manghod ni Maggi sa bukid, kay timingan sad gibiyaan sad sila sa ilahang Papa months pagka human ug lubong ni Auntie.
Sa lima ka manghod ni Maggi ug isa ka ig-agaw, ang 4, naa gapuyo sa balay. Si Macy, si Emmy, si Gil, mao ni mga manghod ni Maggi nga naka puyo sa balay up until now. Meanwhile si Christine, ig-agaw ni Maggi, sa amo-a gihapon siya ni stay till now (Iyaha pud ang account ang ga send ani nga story, and I also consider her as my little sister gyud).
Ni decide si Papa Niel and Mama Jean nga sila mopa skwela nilang Macy, Emmy and Gil. While ang 2 nga kamanghoran ni Maggi: si Rudd ug si Vince, tua namo giduol sa orphanage, kay di pa man gyud kaya sa budget nga mapa eskwela sila. Pero pinaagi sad sa tabang ni Papa, napahiluna ra jud tawn ang 2 ka manghod nga laki ni Maggi sa orphanage. (Pero every year, maka visit sila sa balay. Especially Holidays)
THIS IS IT! (GRADWIT!!)
2017 na gyud, mao na gyud ni tuiga nga mo graduate nami ni Maggi. Lami kaayo sa feeling nga mopaso nami (pero di pa sa altar ha, sa aisle padulong sa among dugay nga gi damgo nga diploma sa. HAHAHA)
Para niya this graduation means a step closer para makatabang sa iyahang mga manghod. For me sad, dili na lang para nako akong pag graduate, pero para na pud sa akong pamilya, and of course para sad ni Maggi. Basta di ma explain ang kalipay nga among nabati that time gyud.
Pero kining tuiga sad, 2017, mao sad ning tuiga nga hapit mi mag buwag.
UMAY IS REAL GYUD DIAY.
We are on our 2nd year sa among relasyon. Usahay, tungod lagi kay sige nami'g kuyog sa skwelahan, simbahan, ug labi na sa balay. Mao nang naka bati na siguro mi'g "sumo" kung sa tagalog pa "umay". Mura nami'g minyo without "that". Kabalo nami's strength ug weakness sa usa'g usa. Medyo familiar nami sa usa'g usa. And tinuod jud nang saying nga "familiarity breeds contempt". We became tired. And for us, it was "the beginning of the end".
BEGINNING OF THE END
There's this girl that I met sa amo-a ra sad nga summer camp pag 2017. This girl, she's way younger than me. Di ko muingon nga "na fall" ko niya, pero I felt I wanted something "new", someone "new" to be exact.
This was the time nga I became a "sneaky bastard" kay ako na gyud nagamit akong defense mechanism in another level na gyud: I allowed Maggi to get close to her. I wanted them to be both friends, para mas ma ease akong konsensya.
I never planned to leave Maggi, but I just wanted to add someone new sa akong life. To cut the story short, "I personally like this particular girl, but I don't want to lose Maggi". (Ka selfish noh. Ayaw kabalaka, makapungot jud ko aning tayma.)
Kung naka sana all mo sa part one, maka "sakal all" namo nako ani nga part sa akong episode. Pungot na akong character ani nga episode noh?
Ni gimaw na akong pagka selfish this time, just like before I met Maggi. And this time, we were experiencing "crack" sa among relasyon. Then, finally, Maggi figured out the thing that I was doing.
Sige na mi ug away. It was like the end was just lurking in the corner. Then, we both decided to "cool off" sa to ponder some things. We were both ready to let go.
While, ga sakay ko sa multicab naka dungog ko sa kanta nga "Born for you by David Pomeranz". Wa jud mapugngi akong luha nga mitulo. So akong gibuhat, mi atubang ra ko sa bintana sa multicab, and pag abot nako sa balay, ako gigakos si Maggi ug miingon ko niya,
"NEVER NAKO MOBIYA, KAY IKAW NA GYUD. DI NAKO MOLIKOY PA, PRAMIS PA. DI NAKO KAYA MOATUBANG SA USA KA UGMA KUNG WALA KA, MAGGI."
That time while nagsakay ra ko sa Multicab, while naminaw sa "Born for you", all I did was imagine a life without Maggi, I tried to imagine a future with this girl that I recently met and what it did was just made me realize nga sayop jud ko. DI NAKO KAYA, MAWALA SI MAGGI DIAY NAKO.
That two days nga cool off made me realize nga I can't face my future, if wala si Maggi adto. All it did, made me realize nga "all I did was wrong." So, mao tong nangayo ko'g pasaylo ni Maggi jud, as in, kanang "no turning back" nga pamaagi.
Looking back ani nga incident, I think this episode just made us stronger ni Maggi. It made me realize nga dili gyud maayo nga magpaka "selfish" sa usa ka relasyon. Don't get me wrong ha, nausab na jud ko. Pero dili pasabot nga kung mausab na ang usa ka tawo, "perpekto" na gyud all throughout the journey.
What this episode taught me is: Dili mag kumpyansa, dili mag salig, and always find ways para di magpa dala sa "umay".
Yes, moabot man gyud na, pero when the feelings of "kilig" is gone, let the commitment" bind you, dili ang kilig. And most importantly, let God be the center of your relationship.
As you can see, Godly relationship doesn't mean nga "perpekto" na gyud mo both. But what Godly relationship can do to us is: If naa may time, kapoyon na ta mo gunit sa usa'g usa tungod kay tawo ra ta, God will rescue us, and HE WILL HOLD you both without any limits, tungod kay GINOO siya.
Cheesy man ni nga idea, pero mao ni tinuod. We were both tired ni Maggi, especially si Maggi mogunit nako, sa among relasyon, pero when I heard that song "Born for you", I know dili siya coincidence, I know that was the act of God to save our relationship.
Looking back to that episode, in all fairness, wala jud nagka kami ni girl, no interactions, no body contact, chat2x lang, explore2x lang kumbaga
Or maybe nag illusion ra sad ko nga naa koy chance adto nga girl. Pero in the end, we became strangers adto niya and it worked well man sad being that way.
What I admired Maggi the most, is nahitabo ning mga butanga, in the midst of her "self-review" para sa iyahang board exam. She remained "composed" and "determined" despite ani. Our relationship was indeed stronger after this episode. Nabalik ang spark, kilig, and motivation sa among journey as a couple.
Pila ka buwan ang milabay, naay good news miabot, she passed the board exam, take one pa gyud. Maggi was peaking in her professional life gyud, she became a private school teacher sa akong Alma Matter pag highschool.
Meanwhile ako, naka trabaho ko sa usa ka cooperative isip Marketing staff, layo ra kaayo sa akong course nga nahumanan sa Psychology. But by God's grace sad by 2018, naka balhin ko ug work, related sa akong course na gyud. I became a "Guidance Counselor" sa private school nga gi trabahoan ni Maggi which is also my Alma Matter.
Kauban pa mi sa simbahan, sa balay, sa skwelahan (pag collge) and this time sa work na gyud.
And this time, wala nay "UMAY" factor. I continued to see Maggi just like the girl I saw in our church pag 2014. Everyday nako kiligon mag tan aw niya, mapa sa balay man, sa trabaho, or maskin' asa mi mag travel. Introvert ko, by nature, pero I just love to travel gyud, especially kung si Maggi akong kauban.
And by 2019, I took the board exam. Yes, Maggi was with me throughout the whole process gyud: sa pag file, pag pila, sa pag test, sa pag assist gyud, naa gyud siya sa akong kiliran. (2017 ko mi graduate pero wa ko motake sa Board dayon, hadlokan man gud ko. Pero si Maggi jud ang miinsist nga motake ko. Pamasin lang ba. Hehehe)
And of course, sa UC-Banilad ko naassign nga mo test , so na part na gyud ang UC gyud sa akong life jud 2019 pa. Hehehe
Months has passed, finally, niabot na gyud ang results para sa Board sa Psychometricians and thank God, nakapasar sad ko, take one sad. Hehe
We were blooming together gyud both sa among relasyon and sa among tagsa tagsa ka profession.
THAT'S WHY IT'S TIME TO START THIS ANOTHER CHAPTER SA AMONG JOURNEY: MARRIED LIFE. ♥️
So akong gi gather ang tropa, together with Macy, Emmy and Christine. Sila maoy akong gi pa organize sa akong umaabot nga Marriage Proposal.
But before that, ako sa gi ampo gyud ni nga desisyon. And of course, ako gitawag si Papa ug Mama para ipahibawo nila ni. Unya ako pud gitawagan akong brother nga si Mario about ani nga plano.
THE PLAN
Inag birthday nako ko mag propose (October 26, 2020), gituyo nako ni, para di gyud niya mahalata, kay kung sa birthday niya ko mag propose, medyo ma klaro gyud.
So akong gitapok silang Macy, Emmy og Christine and the troops, and ni suggest sila nga, mag duwa kintahay mi ug "find your partner" game. Kanang duwa ba, nga purungan ang mata then pangitaon ang partner. (Simpola ras description oy. Haha). Bitaw, so nakahigayon mi. Mao to, ga find your partner mi, then si Maggi ray nabilin sa tunga then, mao nato, adto nako mag propose.
MISSION ACCOMPLISHED jud tawn. Mao to, October 26, 2020.
OUR JOURNEY AS ENGAGED COUPLE STARTED. ♥️
So after sa proposal, ga plano nami sa date para sa kasal. June 14, 2015 man mi nagkauyab so mao toy first date sa among kasal:June 14. Pero tungod sa venue. Mas na earlier ang date: June 12, 2021 na.
FINAL HURDLE
Everything is set na gyud, naka hire namig coordinators, naka prenup nami, naka kuha nami'g CENOMAR, naka counseling nami, naka set nag venue and committees para sa kasal, nakakita na sad mig mokasal namo. So "yehey" na kintahay among mood adto. Pero pag pangutana sa among coordinator regarding sa requirements. Pina ingon pa jud ko, "Aww okay ra na Ma'am, kami nay bahala ni Maggi ani Ma'am. Easy ra ni Ma'am."
BUT THAT "EASY" PART WASN'T THAT EASY AT ALL.
One month na lang ang nabilin, kasal na namo. So amo na gipasa, ang requirements sa akong LGU. Na deny mi, tungod kay na COVID ang final nga mopirma. Ang sayop sad nako, si Maggi sad akong gipa atubang kay abi ra nakog easy ra, then kini laging introvert pud ta, mahadlok moatubang.
Mao tong pag gawas niya sa Munisipyo gahilak nas Maggi then pina ingon, "Kenji, i postpone na lang daw nato atong kasal kay di na daw maapas atong requirements kay na COVID ang last nga mopirma." Aww, ako sad, nga migimaw ang pagka "Bad boy" pina react dayon. Pina ingon dayon, "DI NI MAHIMO, MAGGI, UG I POSTPONE, NAKA SET NA TANAN!".
So mosulod na unta ko didto balik para ipakita nako akong pagka "Bad boy" pero tungod kay graduate na kintahay ko sa Psychology, kelangan nako i control akong temper.
So akong gibuhat, naniudto sa mi. Ga rehearse kintahay ko. Then, ako gipahupa akong emotion. Di pwede'g emotion akong ipairal, labi na kay ako maoy nanginahanglan nila.
So mao to misulod ko, suko2x kintahay ginagmay kina unhan. Para ipakita sad nako ba, nga "GUSTO NAKO MAKASAL, ASAP OY. HEHE". Pero, wa jud silay mahimo gyud tungod kay lagi "Pandemic" ron. Di man sad pwede bali-on ang protocols para ma cater lang mi. Unfair man sad na noh? (Follow gyud tas protocols.)
Pero gatuo mo'g mouli ra ning inyong "Journeyman"? Dili oyy. Kung naa ray makapugong sa kasal namo ni Maggi, Ginoo ra jud. And I mean that!.
So akong gibuhat, mihilak kos ilang atubangan. Yes oyyy, kining bad boy ninyo nga "journeyman" andam buhaton tanan makasal lang. Bahalag magpakauwaw kog hilak sa ilang atubangan. Hehehe. Pero wa ko ga drama aning tyma, mihilak na gyud ko'g tinuod ani kay daghang "flashbacks" na akong nakita ani. Hehehe.
THE JOURNEY TO FOREVER CONTINUES
So mao to, tungod adtong award-winning performance nako, ang ilang gibuhat is, ila na lang mi gi refer sa LGU ni Maggi. Ilang gitawagan ang LGU nila Maggi nga sila na lang ang mopirma sa requirements. So mao to, pagka ugma dayon, miuli mi sa yutang natawhan ni Maggi. Layo jud hinuon kaayo sa siyudad gyud. 80 kms to be exact. Pero bahala na, basta makasal lang mi.
Mao to, nahuman gyud mi sa among requirements didto. And amo pud sila gitagaan sa among giveaways pag human sa kasal gyud. Hehehe. Shoutout gihapon sa among LGU oy, kay sila maoy gapahiluna gihapon. Hehehe.
And last June 12, 2021, GIKASAL NA GYUD MI NI MAGGI. YEHEYY!!! HAHAHA. Wheeeeeee!!! HAHAHAHA
OUR JOURNEY CONTINUES...
FOREVER. ♥️
Yes, lisod among journey as a couple. Di ko makaingon nga ideal siya. Di sad ko makaingon nga nindot jud 100 percent. Would I recommend our love story? No, I never advised my siblings to follow our relationship kay each "journey" is unique. (So is yours).
My goal nganong gi share ni nako among story: is to promote a Godly relationship. Kay nagka modern naman gud ta ron. And that modern style of life, (sometimes) minimize our concept of Godly relationship.
We conceptualize "Godly relationship" as holy, di na masayop, di na makabuak plato.
Pero in reality, DILI NA MAO ANG ESSENCE SA GODLY RELATIONSHIP.
As you can see, even our Godly relationship ni Maggi failed, particularly, ako. (Sad to say)
Yes, naay sayop, naay setbacks gihapon among naagian, just like any other relationships.
Pero ang "edge" lang sa Godly relationship, di ta pasagdan sa Ginoo, despite the flaws, failures, and mishaps nga nahitabo and mahitabo pa. Andam SIYA motabang, magpaka humble lang, and i admit ang "sayop" maskin' uwaw ug sakit. (Di ko pari, or pastor ha, di sad ko balaan. Pero I'm just a journeyman that's focused on making things right along the way.)
All I can say is, when we were about to let go with each other, it was God who held us both to recommit again. It was his saving grace that made me realize that I was born for Maggi. And she's also born for Kenji.
And as for my "rebuilding" journey. Yes, I have completely rebuilt my life and this time kauban na nako si Maggi ug future pamilya nako.
(Pero wala pa ma buntis si Maggi ha, kay di pa kaya sa sitwasyon ug sa budget.Hehehe. Pero kung mabuntis na gani si Maggi, mo pm ra jud ko nimo Admin, total kay friend naman ta. HEHEHE.)
All I can say is, what a journey it has been.
Ari sa ko ha. Naa napuy laing journey gahuwat nako. Salamat sa inyohang time. ♥️
And this is your journeyman Kenji, embarking a new journey called: "SHE MARRIED A JOURNEYMAN." Hehehe
And this time Maggi and Kenji will be forever embarking this journey. I hope na inspire mo sa among journey.
THANK YOU. ♥️
Note: Kini nga account nga ni send ani nga story belongs to Maggi's cousin whom I also consider as my "little sister". By the way, my lil sis is pushing to write our story to your confession, because she's a huge fan of your page (hapit na ma AIRCON, tungod sa ka die hard. HAHAHA)
I hope ma post ni nga story to inspire young people to become selfless in loving someone. And of course, if we let God be the center of the relationship then lisod bungkagon na nga relasyon.
THANK YOU ADMIN, and sa tanang nihatag ug good response sa Part one. I know medyo "matured" ang elements sa story aning part 2, pero I hope you all understand bisag naka nosebleed2x na nang uban diha. Hehehe
Love,
Kenji (ang journeyman ng BOHOL. ♥️)
No comments:
Post a Comment